Een heerlijke sereniteit heeft bezit genomen van mijn hele ziel, zoals deze zoete lentemorgen waar ik met heel mijn hart van geniet. Ik ben alleen en voel de charme van het bestaan op deze plek, die geschapen is voor de gelukzaligheid van zielen zoals de mijne. Ik ben zo gelukkig, mijn beste vriend, zo in beslag genomen door het heerlijke gevoel van louter een rustig bestaan, dat ik mijn talenten verwaarloos. Op dit moment zou ik niet in staat zijn om ook maar één streek te tekenen. Ik werp mezelf neer tussen het hoge gras bij het kabbelende beekje; en terwijl ik dicht bij de aarde lig. Duizend onbekende planten worden door mij opgemerkt. Als ik het gezoem van de kleine wereld tussen de stengels hoor, en vertrouwd raak met het ontelbare. Ver weg, achter de woordbergen, ver van de landen Vokalia en Consonantia, wonen de blinde teksten. Gescheiden wonen ze in Bookmarksgrove.